to się dzieje naprawdę
d*pa z tyłu
Pokaż wszystkie
0
Opublikowane przez mkon o
Kategorie
Tagi

Orlen 2016 to prawdopodobnie jedna z ostatnich moich szans na złamanie 2h30’ w maratonie. 2:29 to jedno z moich marzeń. Myślę, że w kategorii priorytetów życiowych to chyba ważniejsze niż sub 9h w Ironman. Ważniejsze i trudniejsze. Bardziej boli proces przygotowania i wraz z upływającym czasem coraz trudniej jest mi wchodzić na prędkości, które to gwarantują. Innymi słowy stawiam wszystko na jedną kartę. Pozwolę sobie pominąć na razie kwestię tego czy się uda czy nie oraz tego, że droga do realizacji celu jest tak samo fajna jak i on sam. Ciągle mam to z tyłu głowy i ciągle się z tym zgadzam. Atak jednak już za cztery tygodnie. Dlaczego o tym piszę dzisiaj – w pierwszy dzień świat (jeszcze godzina). Otóż stawiając wszystko na jedną kartę musiałem się zdecydować. Grać vabanque czy grać jak zwykle w święta. Dla mnie vabanque w tym wypadku oznacza ścisła dietę. I przyznam szczerze tak jak w tygodniu jakoś daję radę to dzisiaj było ciężko. Kusiły: tradycja, mazurki, babki, serniki, ciasta z masą kremową i bez. O obfitości białka na stole nawet nie wspominam. Dwa treningi (2h rower i 25km bieg) dawały niezłe usprawiedliwienie dla świątecznego obżarstwa. Ale guzik. Nie dałem się. I powiem szczerze chyba bardziej jestem z tego dumny, że nie dałem się skusić niż z samego smaku tych rzeczy. Wiem, że smak jeszcze poczuję bo większość z nich zamówię sobie na za tydzień – czyli na posiłek postartowy po PMW. Wiem też, że na razie wygrałem bitwę nie wojnę. Jutro trzeba będzie odpierać atak drugi. Ale nieźle się okopałem a wiem (mimo, ze nie byłem w wojsku), że łatwiej jest się bronić niż atakować. Miłego!

P.S cudownie jest oglądać jako obserwator następującą sekwencję zdarzeń: jajeczko, serniczek, pasztecik, następnie składanie obietnic o końcu obżarstwa a potem otwieranie się na nowe doznania, kończące się wreszcie szukaniem pociechy w Bogu (że niby ulży) 🙂 Trochę to podobne do oglądania imprezy przez osobę niepijącą. Niezły ubaw 🙂20160227_19313920160313_164534

mkon
mkon

Powiązane wpisy

z czym kończę przygodę z tri?

Czytaj dalej

9 Komentarze

  1. MFM pisze:
    o

    MKON w takim razie co wsuwasz po mocnym treningu, zeby jednak miec jakąś regeneracje? Bo to dosc trudna sztuka pogodzenia wytopu z dostarczeniem tego co ważne.

    • mkon pisze:
      o

      jem normalnie. tzn. najpierw idą suple czyli w moim wypadku pulpa z 2 pomarańczy i grejpfruta z dosypaną odżywką (ENERVIT QUADRA) odrobiną MAKI oraz mrożonym owocem dzikiej róży, czasami chia. Jak posiłek właściwy daleko to wrzucam do pulpu jakieś nasiona (migdały, słonecznik, rodzynki czasami). A jak wciagnę ten koktail to po rozciaganiu, rolowaniu i kompaniu wciągam normalny posiłek.

      • Lukasz Odzinkowski pisze:
        o

        MKON a maka to inaczej maca? Czy cos innego?

        • mkon pisze:
          o

          to to samo. ten sproszkowany costam inków

  2. Mysz pisze:
    o

    Gratuluję wytrwałości!!! 🙂 Ja tam lecę na słodkości niczym Jack Rockfor z Brygady RR na ser – jutro mój pierwszy trening rowerowy na dworze, więc liczę na utratę balastu ze stresu 😉 Powodzenia za 4 tygodnie, będę trzymać kciuki!

    • mkon pisze:
      o

      Mysz. I tak trzymaj! W końcu chodzi o to, żeby każdy realizował SWOJE! Ja też nie mogę się doczekać popołudnia po PMW. Jeśli ukończę (bo jak wiadomo wszystko się może zdarzyć) to w drodze powrotnej wciągnę BLACHĘ ciasta drożdżowego popijając litrem mleka i dopychając to kubkiem lodów grycan 🙂 a co!

  3. Andrzej Kozlowski pisze:
    o

    Powodzenia Marcinie !!! Trzymam kciuki !!!

    • mkon pisze:
      o

      bardzo się przydadzą. Ostatniego maratonu nie pamiętam i nie wspominam zbyt dobrze. Ale to przez błąd treningowy na 3 tygodnie przed. Teraz jestem pod świetną opieką i mam nadzieję, ze błąd się nie powtórzy. A czy będzie wynik. Jak Bóg pozwoli to będzie bo, żeby nie zapeszać tfu, tfu noga się kręci. Najwyżej odda to dopiero w Barcelonie 🙂

  4. Andrzej Kozlowski pisze:
    o

    Mam na stale zapisane w glowie powiedzenie Haile Gebrselassiego (2 :03 :59 Berlin 2005 i 1:01 Wieden 2013)uslyszane w jednym z wywiadow :” musisz trenowac , ciezko trenowac , jezeli Bog ci pomoze – wygrasz „